Nohut

Baklagilleri “Fabaceae” familyasının Faboideae alt familyasına ait Cicer cinsinden bir baklagil türüdür.
Nohut sadece bir yıl büyüyen, tohumla çoğalan, Türkiye’de boyu 50 – 60 santimetreye varan bir bitkidir. Tohumlar bazen bej, bazen daha koyu renk ve hatta siyah olur.
Nohut yetiştirilmesi kolay bir bitkidir. Anadolu’da kıraç alanlarda yetiştirlir. Su kıtlığına iyi dayanır ve toprak kalitesine pek önem vermez. Hava yeterince sıcak olmazsa hasılat kötü olur.

Yaprakları 5 – 15 mm büyüklüğünde ve tomurcukları 30mm’ye kadar uzayabilir. Tohumları kurumadan yeşil olarak da yenebilir. Kurutulmuş nohut birçok yemekte kullanılır.

Nohut'un Faydaları:

• En çok protein, kalsiyum, çinko, magnezyum, demir mineralleri içeren tahıllardandır.

• Nohut tanelerinin dış kısımları, yüksek miktarda kalp damar sağlığını koruyan, kolesterol düşüren ve özellikle kan şekerini düzenleyen posa içerir. Özellikle kalp damar sağlığı problemi yaşayanlar ve diyabet hastalarının sofrasından eksik etmemesi gerekir.

• İç kısımları nişasta içerdiği halde dış kısımlarının posalı olması nişastanın kana karışmasını yavaşlatarak sağlıklı beslenmeye yardımcı olur.

• Doymamış yağ asitleri içerir.

• Dış kabuğu sindirilemeyen posalar (fitat ve tanenler) içerdiği için kalsiyum ve demir emilimi düşüktür.

• Doğru pişirilir, yeterli miktarda ıslatılırsa fitat ve tanenlerin etkisi kaybolarak demir ve kalsiyum bağlayıcı etkisini kaybeder.

• B ve E vitaminlerinden çok zengin olmasına rağmen; B 12 için ciddi bir kaynak değildir.

• Leblebi şeklinde tüketilmelidir.

• Etli ya da etsiz yemekleri yapılabilir.

• En yüksek proteinden yararlanıldığı şekli, diğer tahıllarla birlikte pişirildiğindedir.

• Pişirirken oda ısısında 8 saat ıslatılmalıdır. Sıcak suyla ıslatırsanız bu süre kısalır.

• Islatma suyunda şişince dış kabukları ayrıldığı için gaz yapma etkisini kaybeder.